Kapliczki i krzyże przydrożne to jeden z przejawów ludowej religijności. Na ogół mijamy je obojętnie, nie zastanawiamy się nad tym, dlaczego i kto je postawił. Tymczasem każdy przydrożny krzyż czy kapliczka mają własną historię i swego fundatora. Wrosły w krajobraz Pogorzyc i stanowią jego nieodłączny element.
Kapliczki nie tylko stanowią ozdobę naszego krajobrazu i należą do fokloru, przede wszytskim są oznaką i wyrazem głębokiej religijności i pobożności dawnych i obecnych mieszkańców wsi. Znanym etnograf Tadeusz Seweryn pół wieku temu o przydrożnych krzyżach, figurach
i kapliczkach w Polsce napisał, że są to „modlitwy ludu polskiego rzezane w drewnie lub kute w kamieniu: materializacja uniesienia serc pobożnych ”1. Z kolei Wikto Zin określił je „aktami strzelistymi polskiego krajobrazu”.

1 T. Seweryn, Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce, Warszawa 1958, s. 8.

Zwiedzając Pogorzyce warto zwrócić szczególną uwagę na pozostałości dworu Mieroszewskich oraz na ciekawe, zabytkowe  kapliczki i krzyż.  Zespół dworski istniał już w końcu XVIII w., gdy właścicielem był Józef Borzęcki. Według opisu z 1835 roku dwór był budynkiem parterowym, drewnianym, na podmurowaniu, otynkowanym. W skład ówczesnego zespołu wchodziła także murowana stajnia i stodoła oraz drewniane zabudowania gospodarcze. Ogólne rozplanowanie zespołu przetrwało do dziś.