Tylko ślady przetrwały po zespole folwarczno- dworskim w Pogorzycach. Zespół ten istniał w końcu XVII wieku, gdy właścicielem dworu był Józef Borzęcki. Jeden z kolejnych właścicieli , baron Józef Hadziewicz (względnie Chadziewicz), popadł w długi, w wyniku czego jego majątek wystawiono w 1837 roku na licytację. Według opisu z 1835 roku dwór był budynkiem parterowym, drewnianym i na podmurowaniu, otynkowanym zewnątrz i wewnątrz. Miał pięć pokoi, kuchnię i sień; wnętrza mieszkalne nakryte były sufitami „gipsowymi” (zapewne ze sztukatorskimi dekoracjami). W skład ówczesnego zespołu dworskiego wchodziła drewniana zabudowa gospodarcza, murowana stajnia i murowana stodoła. Plan katastrofalny z roku 1848 notuje w zespole dworskim zabudowę murowaną i drewnianą, o nieregularnym układzie, skupioną wokół podwórza gospodarczego, w obrębie którego znajdował się staw. Ogólne rozplanowanie zespołu przetrwało zasadniczo do dzisiaj.
Kolejnymi właścicielami dworu była rodzina Mieroszewskich , którzy byli właścicielami Chrzanowa i okolicznych miejscowości aż do XX wieku.
Po wojnie budynek został przejęty przez państwo, gdzie zaniedbany i nie remontowany stopniowo niszczał i popadał w ruinę. Dopiero po 2000 roku decyzją samorządu został odremontowany i obecnie znajdują się w nim mieszkania socjalne.
Bibliografia:
- Chrzanów. Studia z dziejów miasta tom II. Chrzanów współczesny cz. 1, s. 343
- Pęckowski J.: Chrzanów. Miasto powiatowe w województwie krakowskiem, s.34